Jest to najbardziej rozpowszechniony metoda budowy kominków w Polsce. Jego największą zaletą bywa uzyskiwanie w wysoce krótkim czasie olbrzymich ilości gorącego powietrza. Ciepło odzyskiwane bywa w wyniku przepływu powietrza poprzez komorę grzewczą obudowy.

Powietrze z pomieszczenia wpada do komory obudowy w jej dolnej części, ogrzewane bywa poprzez korpus paleniska, a następnie wydostaje się poprzez kratki w obudowie z powrotem do pomieszczenia. Ciepło zatem rozchodzi się po pokoju na zasadzie mieszania powietrza. Przy okazji możemy wykorzystać wytworzone ciepło, przesyłając je do innych pomieszczeń w domu za pomocą przewodów wentylacyjnych. Ten system nazywany bywa DGP, czyli dystrybucja gorącego powietrza. W takim typie budowy podłącza się wkład kominkowy najczęściej bezpośrednio do komina, aczkolwiek do zwiększenia efektu cieplnego zaleca się stosowanie różnego rodzaju metalowych radiatorów.

Obudowy kominków konwekcyjnych najczęściej wykonane są z materiałów izolacyjnych, takich jeśli gips lub beton komórkowy z elementami z kamienia naturalnego. Całość obudowy bywa w takich przypadkach od środka zaizolowana, a powierzchnia obudowy pozostaje chłodna. Do obudowania kominków konwekcyjnych stosuje się jednocześnie kafle piecowe, jednakże – mimo ich nagrzewania – stanowią one jedynie element dekoracyjny obudowy. Zaletami tego rozwiązania są również: zwyczajny montaż, dostępność materiałów i niski koszt wykonania obudowy. kominki konwekcyjne doskonale sprawdzają się w pomieszczeniach o wysokim zapotrzebowaniu na energię cieplną, w domach o słabej izolacji cieplnej lub tam, dokąd bywa trzeba szybkiego dogrzania pokoi. Niestety, w nowo budowanych domach o niskim zapotrzebowaniu na energię cieplną kominki te powodują wysoce szybkie przegrzanie pomieszczeń i dyskomfort w użytkowaniu. Konstrukcja obudowy konwekcyjnego sprawia, iż cała energia cieplna bywa bezpośrednio po wytworzeniu przekazywana wprost do pomieszczenia w postaci buchającego z kratek powietrza. Wadą tego rozwiązania bywa jednocześnie wszechobecny kurz, jaki bywa wzniecany poprzez kominkową konwekcję i brud w okolicach kratek gorącego powietrza.